چانی یا چارلی ونجک را در سال 1964 درحالی‌که نُه‌ساله بود از والدین و خواهرهایش جدا کردند. خانه‌اش در اُگُکی پست[1]، اونتاریوی شمالی، بود. او از خواهرهایش خواهش کرد تا زمانی که از «مدرسه‌ی شبانه‌روزی سرخ‌پوستان سِسیلیا جِفری[2]» بازمی‌گردد از دو سگش مراقبت کنند. آن مدرسه ششصد کیلومتر آن طرف‌تر در کِنورا[3] بود. هیچ‌کدام نمی‌دانستند که پسر چه مدت دور از خانه خواهد بود. دو سال بعد چانی در یک تابوب به خانه بازگشت.
البته چانی تنها کودکی نبود که به مدرسه‌ی شبانه‌روزی بردند و هیچ‌وقت برنگشت. هزاران کودک در آن مدارس شبانه‌روزی که برای آنها بیگانه بود به دلایل گوناگون مردند- بیماری، سواستفاده، حادثه و تصادف به هنگام فرار. تعداد واقعی کودکانی که تحت مراقبت افراد مسئول جان سپردند هیچ‌وقت مشخص شد. متأسفانه گزارش‌های دقیقی ثبت نکرده‌اند. مرگ این تعداد بی‌شمار کودک بی‌گناه یکی از بزرگ‌ترین فجایع در تاریخ کانادا است. تاکنون نام بیش از شش هزار کودک مشخص شده ولی گفته می‌شود خیلی بیشتر از این رقم است. بسیاری از آنها در گورهای نزدیک مدارس شبانه‌روزی به صورت بی‌نام دفن شده‌اند.
جوزف بویدن، نویسنده‌ی ایرلندی-کانادایی، به عنوان یکی از برجسته‌ترین نویسندگان جهان در حوزه‌ی تحقیق و مطالعه‌ی فرهنگ و تمدن سرخ‌پوستان کانادا است.
جوزف بویدن با نگارش رمان‌های جاده‌ی سه‌روزه در سال 2005 و از میان صنوبرهای سیاه در سال 2008 (بخش‌های اول و دوم سه‌گانه‌ا‌ی با عنوان بِرد) معرفی شد. در ایران، نشرهای مروارید و افراز به ترتیب با چاپ رمان‌های جاده‌ی سه‌روزه و از میان صنوبرهای سیاه این فرصت را در اختیار مخاطبان ایرانی قرار دادند تا با این نویسنده و آثارش آشنا شوند.
اورندا سومین رمان این نویسنده است که در سال 2013 تحسین منتقدان ادبی را برانگیخت. این رمان در سال 1393 در انتشارات مروارید منتشر شد.
متولدشده با یک دندان اولین مجموعه‌داستان این نویسنده در سال 2001 منتشر شد؛ سیزده داستان که به‌شکلی با هم در ارتباط هستند. انتشارات کتاب‌سرای تندیس این مجموعه‌داستان را در سال 1395 منتشر کرد.
[1] Ogoki Post
[2] Cecilia Jefrrey
[3] Kenora
